Mevrouw Ahmad belt naar ons. Zij spreekt Engels en is nog maar kort in Nederland. Zij had nog nooit van Leergeld gehoord, maar Vluchtelingenwerk had haar er op gewezen. Zij wilde zelf bellen. Zij heeft 2 dochters van 9 en 6 jaar oud. Ze vertelde de intermediair dat haar man was vermoord in Syrie. Haar oudste dochter wilde graag piano spelen. Dit deed haar man thuis ook. Alin is na de eerste les dolenthousiast. Het is dan wel een keyboard geworden, ivm de kosten, maar ze oefent veel. Helaas is het dit seizoen nog individueel, maar in verband met de integratie wordt ze volgend schooljaar in een groepje geplaatst. Haar zusje staat op de wachtlijst voor zwemles. Moeder vindt het geen probleem dat jongens en meisjes gemengd zwemmen. Ze begrijpt dat Nederland andere normen heeft. Ze is blij dat ze op deze manier kan bijdragen aan de integratie en het welzijn van haar meisjes.